'Açık fikirli olmak' üniversitelerin tanıtım kitapçıklarındaki resimlerde gözüktüğü gibi hiçbir şeyi birbirinden ayırt etmeden herşeyi kucaklamak değildir. Bu sadece sizi popüler bir konformizme sürükler; "herkesin kucak açtığına, kabullendiğine ben de kucak açarsam onlardan geri kalmam, 'doğru insan' olurum, paçayı kurtarırım" şeklinde bir konformizme. Böyle olunca kucakladığınız şeyleri ayrımsamayı unutursunuz; bir süre sonra bu konfor öyle yerleşir ki içinize, artık ayrımsamaya ve sorgulamaya tenezzül bile etmezsiniz, zihniniz yozlaşır. Çünkü 'kucaklamak' her zaman daha kolaydır sorgulamaktan. Dolayısıyla başlangıçta 'açık fikirli olmamakla' suçladığınız 'koyunlardan' farksız hale gelirsiniz. İşin gerçeği şudur ki o 'koyunlar' da bu süreçten aynı şu an sizin geçmekte olduğunuz gibi geçerek şu anki hallerini almışlardır. Onlar da aynı sizin gibi, kapalı fikirliliğin kendilerini güdülmeye elverişli koyunlar haline getirdiğini düşünüp 'açık fikirli' olmaya karar almışlardır. Fakat bu sulandırılmış 'açık fikirlileşme' sürecidir aslında insanı koyun yapan, sizin öznel seçim hakkınızı elinizden alan. Oyun içinde oyun denir ya, işte bu da size koyun içinde koyun.Aslında yeri geldiğinde reddetmektir açık fikirlilik. Olasılıklara açık kalmaktır; olasılıkları onlara hiçbir şans vermeden, birkaç kalıplaşmış düşünce, birkaç asılsız öngörü yüzünden elinin tersiyle itmemektir. Her açık kaldığımız olasılığı kabullenmek, bireysel kimliğimizi yitirmek değildir açık fikirlilik. İşte bu yanılgı yüzünden günümüzde üniversiteler, öznelliğini geliştirmiş, kendi yeganeliğini dünyayla bağını koparmadan ortaya koyabilen aydınlanmış öğrenciler yerine, kendini, takip ettiği akımlarla, 'trendlerle' tanımlayan, öznellikten ve kendi sesinden yoksun öğrenciler üretmektedir. Fikrimiz 'açılmak' yerine 'kapanmaktadır.'
Bora Boşna
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder