Korkak bir karanlık düşün. Kendinden korkan birkara. Anlık bir şey. Hani karanlık gelir ya insanın gözünün önüne. Öyle. Beklemediğin bir an yakalar, çeker saçlarından aşağıya. Üstüne kocaman bir şey oturur. Yutkunmak istersin boğazın düğümlenir. Gözlerini açmak istersin kirpiklerin çekilir. Nefes alamaz olursun, sancı duyarsın. Kor ateşlere düşmüş gibi yanarsın. Yan yana yatmak istersin, yanarsın. Yanağını onunkine dayarsın yanarsın. Kar gibi beyaz ve soğuk bir şey düşlersin. Kar yakar bedenini. Kar üşütür. Kar karanlığa çağırır. Karanlık korkutur seni. Korku sarar beynini. Kapatırsın gözlerini. Düşlersin en güzel sözlerini. Sözler döküle yazar ağzında. Ne dökülür ne yazılır. Bağrındaki kara taşa yazın yazılır. Taşı unutmazsın, toprağı sularsın. Toprak olur sen. Sen olursun toprak. Toprak karadır. Seni altına alan kara topraktır. Senden kalan ona beyaz bir ruh. Beyaz bir güvercin gagasında. beyaz bir sabahta. uçar pencerene konar. Uyurken gözün ilişir pencereye. Açarsın her yan bembeyaz. Güvercin beyaz. Gagasını okşarsın. Kırmızı. Yanarsın. Elin dokundukça yayılır bedenine bir sıcaklık. Kanın kaynar.Ondan haber gelmiş dinlersin. Güvercin uğuldar. Ağlarsın. Yaşlar dökülür yanağını yakar. Her yanın alev alır. Saçların tutuşur. Saçların. Kara saçların… Ateşe tutulur. Kara saçlarını atarsın arkaya. Beyaz güvercin kanatlanır. Kanatları kana bulanır. Kanatlarında binlerce yalan.Yalanlara kanarsın.Kana kana…ANLARSIN.
Seda Bacı, Türk Dili ve Edebiyatı
[ fotoğraf, fotokritik.com'dan alınmıştır. ]
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder