İSİMLE ATEŞ ARASINDA

Nazan Bekiroğlu bu eserinde, yeniçerilerin öyküsünü anlatırken isim ve ateş arasındaki yaşamlara götürüyor bizi. Sayfaları çevirdikçe karşımızda bizimle konuşan suretler hızla değişiyor; Mansur, Nihade, Muhteşem Süleyman ve daha birçoğu… Bazen Nihade oldum bazen bir yeniçeri bazen padişah ve bazen yeniçeri kâtibi yani -Nazan Bekiroğlu- oldum. İsimle ateş arasında bir yolculuğa çıktım.Nazan Bekiroğlu bu kitabı yazarken ne hissetiyse hemen hemen aynı şeyleri hissettiğimi düşünüyorum çünkü öyle güçlü bir kalemi var ki okurken her kelimeyi yaşıyorum. Hani Türk filmi izlerken başroldeki kızın yerine koyarız kendimizi, onunla ağlarız, aynen bu ruh hali içinde okudum kitabı. Tabii bir Türk filminin konusundan çok çok farklıydı bu defa.Bekiroğlu bu kitabında zaman zaman tarihin tozlu raflarıyla bizi karşı karşıya getirirken bir yandan da o rafların tozunu alıyor! Olaylara farklı bakış açısıyla “Bu böyledir!”i “Bu böyle midir?”e dönüştürüp bizi kendimizle baş başa bırakıyor. Suçluyu, suçsuzu veya suçlu sanılanı ve suçsuz sanılanı konuşturarak, olaylara bir de onların gözünden bakmamızı sağlıyor. Yorumu ise bize bırakıyor. Tarihin objektifliğini eleştiriyor. Mansur’un öyküsü de tıpkı isim ile ateş arasındaki yeniçerilerin hikayesi gibi isim ve ateş arasında, telli turna da… Herkesin yaşadıkları var aslında bu kitapta…“Kalplerin tarihçesi yazılmadıkça ne tarihe ne romana inanacağım” Nazan Bekiroğlu

Ayşe Taşcan, Konuk Yazar