pare pare dağlandım,
ağladıkça irili ufaklı...
gözümün rengini akıttığım yanağımda
bu yüzden,
koyu kahverengidir
gamzelerimin ruhu...
kıyamadığım çiçekler yerine
alnımda açan nasırları söktüğüm için
kalkerle örülüdür yazgım...
kurşunlar çıkarsa gülüşlerimden
sakın şaşırmayın
ben, en çok
umutlarımdan vurulmuştum çünkü...
sahi,
en son ne zaman sürünmüştüm
dilek kokusundan...
avuçlarımda biriken efkar
sağılmayı beklerken dualarda
sızım sızım...
Bahar Liman
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder