Her siyahın bir beyaza denk düştüğü şu günlerde, sınırların dışında çığrından çıkma halleri ayindeyken, yakınımda bir yerlerde beni acıtan bir şeyler vardı bilemediğim. Hani her şey sırdanken sıra dışı bir mutluluk konuverir ya göğsüne,nereden geldiğini bilemediğin bir gülümseme hali sarıverir apansızın. Dışarıda yağmur toprağı kamçılarken sen güneşle yürürsün. Akşam olur başın döner, yalnızlığın sana bürünür, sen eskimiş hayallerine, yakınında bir yerlerde seni acıtan bir şey vardı bilemediğin... Benim öyle herkes gibi tabularım yok. Ne sınırlarım belli ne vazgeçilmezlerim. Dikenli bir tülün ardında siyah şeffaflıkta, rüzgarı hissediyorum salıverdiğim özgürlüklerde. Bir yakarış inletiyor mahzenlerimi, birileri tutsak bende karanlıklarımda, derinlerde eriyişler ruhumu yakıyor çizgi çizgi. Biri var içimde görmeye korktuğum... Acıyan acıtan biri var yorduğum, gözleri bağlı girdiği karanlıklarımda...
Elif Ok
fotoğraf, fotokritik.com'dan alıntıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder