Esir bir bülbül müydü,
Dillendiremediklerimiz,
Ya da kapına sığınacak
Küçük bir kız?
Soğuk ve kapalıydı kapılar
Çalmadan açana kadar sen.
Çalmadım çünkü yorgundu kelebekler,
Mevsim sonbahar...
Emanet bir gölgeydim
Sen görene kadar
Yeni gelmiştim zaten
Yani bu sefer ihanetsiz zaman
Duruyorsun işte karşımda
Su gibi, yaşamak gibi...
Birgün mutlaka somut olacağını bildiğim
Kar beyazı bir düştü bu -korkusuz-
Bir kapı aralığı kadar
Beklediğim bir düş...
Biliyordum işte
Açtığın kapı kadar olmasa da
Parlak olacağını birgün güneşin
Ve parlak bir güneş
Elifi olmalı dirilişimin...
Ayşenur Öksüz
fotoğraf, fotokritik.com'dan alıntıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder