Farid FarjadEski bir Fars çalgısı olan rebabın modern şekli olan kemana belki de tarihi bağları nedeniyle bu kadar melankolik bir anlam yükleyebilen Farid Farjad İranlı bir keman virtüözü.
Farid Farjad, 1938 yılında Tahran’da doğdu. 1966 yılında Tahran Müzik Konservatuarı’nda klasik müzik üzerine master yaptı. Bundan sonraki dönemde Tahran Senfoni Orkestrası’nda önemli görevler aldı. Fars Halk Müziği’nde çok derin bir birikime sahip olan Farjad, keman ile Batı Klasik Müziği üzerinde de çalışmalarda bulundu. Batı Klasik Müziği üzerindeki çalışmaları Fars müziğinin gelişiminde büyük öneme sahiptir.
Şu anda dünya üzerindeki en iyi keman virtüözlerinden biri olan Farjad’ın Anroozha isimli beş albüm serisi yayımlandı. Ayrıca sanatçının Golha Orkestrası adlı kolektif bir albümde de eserleri yayımlandı.
Kemanın feryadı!
Kulağımda bir sürü ezgi, ruhum birini ayırt ediyor yalnızca… Durup dinliyorum, hangi ses ki ayırt ettirsin kendini? Yüzyıllardır inlemesi bitmeyen kemanın sesi bu… Bir adam, parmakları geçmişe doğru uzanmış, anılar sunuyor ezgilerle yoğurarak… Kim bu diyorum, bir insanı verem edebilecek denli muazzam dokunan kemana, kimdir? Farid Farjad diyorlar… “kemanı ağlatan adam…”
Durup dinliyorum, zaman âna kilitleniyor, ben dört telden çıkıp dünyayı sarmalayan ezgiye… Yükselip alçalıyor sesler, yaylılarda hüzünlü ezgiler… İnsanlar dilsiz…
Acı diyorum, Amad Amma diyorlar, hüzün diyorum Taghatam Dem diyorlar, Anroozha diyorlar, yeter diyorum! Kaldıramayacağım… Her şey birbirine karışıyor, yüzler bulanık, insanlar aynı… Yalnızca bir ses var, ben farklıyım diyen, onu da ben kaldıramayacağım…
Tutup düşünüyorum, metaforik sızılarımla Farid Farjad’ın arasındaki benzerlik ne? Sang e Khaaraa boyunca düşünüyorum, cevap olması imkânsız zira soru yanlış… Asıl soru ve asıl sorun şu ki; metaforik sızılarımla Farid Fardaj’ın arasındaki fark ne?
Ve aslında gelip geçenlere terk edilmiş bir sokağın çığlığı nasıl olursa, her neyse dilin ucuna gelip de söylenemeyen kelime, işte sadece buydu anlatmak istenilen… Lâl çığlıklardı yani kemanın sesi, hepsi bu…
Ve anılar seli, ve keman sesi… Ve… Şimdi dünya durmalı, vakit “feryad” vaktidir…
Ayşe ŞAHİN, Sosyal Hizmetler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder