SONA SERENAT

Ben güneşi ellerimle boğdum
Ellerimle astım ayı darağacına
Ve ne kadar yıldız varsa semada
Ellerimle söktüm birer birer

Dipsiz kuyulardayım şimdi;
Yusuf değilim,
kervancılar bakmaz bile yüzüme,
Boynumda bileğlenmiş bıçak;
Sorsan İsmail de değilim,
Eğilmez hiçbir koç benim yerime…

Biçareyim, artık sahne kurulsun!
Kancayı en demlisine attım ölümün
Dekor hazır tutulsun!

Fonda, kaknustan ağır bir ezgi
Gözlerim geceyle yarışıyor
Ve son perde sahnede
Ölüm oltaya takılıyor…

Sebebim susku iliklerimde ilikli
Replikler tükendi tükeniyor
İşte şimdi tam vaktidir ey ölüm
Elini ver, pişmalığın atası seni dileniyor…


Hicret Adnan, ELT, 3.Sınıf