Bir gün, duruverdim birden.
Etrafıma baktım.
Her yer, ben…
Kimseye söylemedim.
Devam ettim…
Bir başka gün yine durdum.
Bir daha baktım etrafa.
Her yer, yine ben…
Sustum.
Günler geçti…
Durdum yeniden.
Gözlerimi ümitle açtım dünyaya…
Ama gördüm ki her yer, ben…
Alıştım sonra…
Ben bana alıştım, benlik bana…
Biz birbirimizi çok sevdik, sevmedik sanma…
Her yer ben ve ben her yer…
Söylesene, bensiz dünya mıdır dünya?
Emrah Tunç
fotoğraf, fotokritik.com'dan alıntıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder