Ezgilerin Dili

Ne kadar da etkili ve güçlü bu tınılar. Havada asılı kalan rüzgârın uğultusuyla benzersiz yankısının birleştiği bir melodi kulaklarımda! Alıp götürüyor uzaklara, hayallere açılıyor bir kapı gözlerimde, ardından bir son, bir felaket bekliyorum, düşlerim düşkünlüklerden habersiz…Melodi duyuluyor ilk önce, belki usta bir parmak, belki de acemi bir el gitarın tellerine dokunmaya başlıyor. İlk saniyeden itibaren o kadar ruha hâkim oluyor ki o sesler, o tel parçaları sanki ruhani bir güç olup kulaklarımdan beynime akıyor, beynim dolup taşıyor ruhuma, anlamsız gibi geliyor ilk önce -Nereye gittiği- etkisinden kurtulamıyorum.Beynim artık tek bir eksiklik hissediyor: müziğin içinde "Sihirli" bir söz, bir kelime, bir lakırdı, belki de argo sözler...Oysaki ne gereği var sözlerin, müzik öyle bir güç ki; yaşamsal faaliyetleri durduracak kadar etkili, hayatını değiştirebilecek kadar hayalperest ve bir o kadar da tutkulu... Melodilerin kulakta yankılanması, ruha öyle bir ilham ve kaynak sunuyor ki, o an da apayrı bir yerde bambaşka bir kişi olup; gitarın, kemanın, çellonun, bazen de bir bağlamanın her bir ritminde, her bir notasında apayrı yerlerde buluyorum kendimi. Ama bazı şarkılar var ki; kelime aratıyor kendisine, müzik ne kadar da etkili olursa olsun,'Ara ve bul!' diyor melodiler, baskı yapıyor zihnime, harabelerden kalıntı aratıyor kendisine...

Her şey var ama bazen varolanı göremiyorum.Melodilere vokalde eklenince apayrı bir dünyada buluyorum kendimi... Vokalist belki çok iyi değil, belki de bu işin piri onu bilemiyorum ama o ses, o melodilere o kadar yakışıyor ki; bunu derunumda hissedebiliyorum.

Hissedince anlıyorum, hastalara niçin klasik müzik ve türk sanat müziği dinlettiklerini... Stres ve sıkıntıyı en aza indiriyor, yeni doğmuş bir bebek gibi yüzünde anlamsız bir tebessümün oluşmasını sağlıyor. Bu yöntemin hayvanlar için de geçerli olduğunu okumuştum...

Hayat gerçekten de bir şarkı gibi müziği eksik bir klip! Bir sebep, bir neden olmalı ve bunu tek başıma kolay kolay bulamıyorum. Bulduklarımda da bir eksik mutlaka oluyor. Zaten hangimizin hayatında bu tür eksiklikler yok ki?Şunu keşfettim:"Yaşam bir şarkı gibi; sözlerini, notalarını kendimiz yazıyoruz ama enstrümanı çalabilecek, senin parçanı, senin istediğin tonda çıkarabilecek birini arıyoruz."

Durkaya İpşir (Konuk Yazar)

fotoğraf, fotokritik.com dan alınmıştır.